Tuesday 9 June 2020

හෙවනැල්ල


නුඹව මට දැනෙන්නේ විසල් අහස තරමට,
ඒ අහස ළඟට උස කන්දක් තරමට,
ඒත් නැති නම් ඉතින්,
රළක්වත් නොනංවන,
ගැඹුරු දියඹක් තරමටම........
නුඹව මම විඳින්නේ සුසිනිඳු මල් සුවඳ තරමට,
උදෑසන ගලන රන් ඉරේ රැස් තරමට,
ඒත් නැතිනම් ඉතින්,
උයන් වතු පිස හමන මේ,
සීතළම සුළඟ තරමට....

ආදරය හිතෙයි කියලා එක මොහොතකටවත් නොහිතුන නුඹ ගාව අද මම නතර වෙලා. නුඹේ පුංචිම වෙනසකටත් ඉව අල්ලන තරමට මම හිතින් බැඳිලා. මුලදී මාව කරදරයක් උන නුඹට අද මාව නැතිව බැරි වෙලා. 
ආදරය ඇති වෙන්නේ හදවතේ ගැඹුරින් කියලා එදා නුඹ මාව ප්‍රතික්ෂේප කරද්දී මම නැවතුනේ හිතුවක්කාරකමට වෙන්නැති. මම නුඹව දිනුවද , නුඹ මාව දිනුවද නොතේරෙන තැනක නොගැළපීම් ගළපගෙන අද අපි එකට ජීවත් වෙනවා. 
නුඹ ඔය විදිහටම ඉන්න. ආශ්චර්යයක් වෙලා නුඹ වෙනස් වෙනවට වඩා මගේ ආදරේ හොරකම් කරපු ඔය රළු පෙනුම යට තියෙන ආදරේ පිරුණ හදවතට මම තාම කැමතියි.

මාන්නක්කාරී....

No comments:

Post a Comment